Spetterpret of dikke tranen?
En een snelle blijvende oplossing!
Mama, ik ga NIET zwemmen.
Ik kan het niet.
Ik wil het niet.
Ik durf het niet.
Zo langzamerhand is jouw hele gezin 2 keer per week in de ban van de zwemlessen van jouw kind.
Je merkt dat jezelf ook een weerstand voelt tegen de dagen dat er gezwommen moet worden.
Op school wil het dan niet.
En je weet dat jouw kind straks in het zwembad weer in-en-in verdrietig achter het groepje zal aanhobbelen. Paniek en huilbuien zijn standaard op deze dag.
Soms moeten kinderen ook gewoon "even" huilen om te ontladen. Het ís ook spannend. Even huilen is dan ook helemaal niet erg.
WordT jouw kind overvraagd?
Het kan ook zijn dat jouw kind overvraagd wordt. De opdracht is misschien nog te moeilijk. En is het wel helemaal duidelijk voor hem, wat én hoe hij het moet doen? Misschien beheerst hij een aantal vaardigheden om goed door het gat heen te zwemmen nog niet goed. Daar wordt hij ook onzeker van.
En voelt hij zich daarin gerespecteerd? Krijgt hij de ruimte en de tijd die hij nodig heeft? Iets langer op zwemles is toch ook niet zo heel erg? (al kan het sommige ouders niet snel genoeg gaan, die lastige tijden ook)
Faalangst en zwemles
De kans is groot dat jouw kind nu ook van alles bedacht heeft wat fout zou kunnen gaan. Hij ziet het al helemaal voor zich.
Het gaat niet lukken.
Nooit.
Dat weet hij zeker!
En als hij blijft steken in het gat? Misschien verdrinkt hij wel. En als de andere kinderen hem uitlachen? Want die durven het wèl.
En als.........
En als.........
Je kind kan hierin helemaal blokkeren. Buikpijn, paniek, angst en boosheid....Tijden van zwemles kunnen echt lastige tijden zijn. En het frustrerende is dat hij zijn eigen gedachten ook geloofd. Maar wat hij allemaal bedacht heeft, is niet de waarheid.
Geen zwemangst meer
Hoe zou het zijn als jouw kind niet meer bang is voor de zwemlessen zodat hij juist met plezier kan gaan?
Jullie starten de dag al anders. Je maakt hem 's morgens wakker. "Zwemles vandaag". O ja, dan moeten we vanmiddag even doordoen hè mam. Uit school snel wat eten en dan gaan.
Je zwaait hem uit in de kleedkamer en als jij achter de glazen wand mag kijken steekt hij af en toe trots zijn duim omhoog.
Hij hobbelt niet meer verdrietig achter de groep aan maar doet volop mee.
Hij blij
Jij blij
Dat zou toch heerlijk zijn?
Hoe lossen we zwemangst op?
Voor de zwemvaardigheden heeft hij de badjuf/meester nodig. Met mijn coaching kan ik hem heel goed bij zijn angsten en blokkades helpen.
Een angst of emotie is:
- je gevoel (beleving) bij een nare gebeurtenis uit je verleden. Gebeurtenissen kun je niet veranderen. Maar wél je beleving.
- Iets wat je bedacht hebt voor wat er in de toekomst allemaal zou KUNNEN gebeuren. Dat doe je onbewust.
En het kunnen echt de gekste dingen zijn.
Maar het is eigenlijk informatie die negatief of fout is opgeslagen. Het klopt niet. Die informatie kun je opnieuw en bewust opslaan. En dan op een neutrale manier waardoor de negatieve lading eraf is.
Het belemmert jouw kind niet meer. Geen angst meer voor zwemles. Hoe fijn is dat......
Wil je hier meer over weten of heb je andere vragen?
Stuur mij dan even een geheel vrijblijvend berichtje en ik neem contact met je op om te kijken wat ik voor je kan betekenen. Ik help je graag!
Reactie plaatsen
Reacties