Houd je mond!
Houd je mond...…
Dat werd tegen Marieke (natuurlijk niet haar echte naam) gezegd. Haar ouders gingen uit elkaar toen zij nog klein was en Marieke woonde met haar 2 zusjes bij haar moeder.
Haar moeder had het zwaar en kon de zorg voor haar
3 kinderen niet aan. Dat zag Marieke en zij wilde haar moeder heel graag helpen.
Houd je mond, dat kreeg zij steeds van haar moeder te horen als zij met een goed idee of oplossing kwam.
Houd je mond, dit zinnetje is heel groot en negatief
in haar lange termijngeheugen opgeslagen.
En als er nieuwe informatie bij je binnenkomt, wordt dat altijd gekoppeld aan iets wat er al is. Daar kom ik zo op terug.
Probleem opgelost?
Marieke werd ouder, zij is nu 43 jaar, getrouwd en heeft een paar kinderen. Ze loopt nu helemaal vast. Zowel in haar relatie als op haar werk. Rond haar 19de jaar heeft zij een traumatische ervaring opgedaan waar zij nu veel last van heeft en daarom heeft ze hulp gezocht. Via een kennis is zij bij mij terecht gekomen.
Zij heeft zelf de negatieve lading van die traumatische ervaring afgehaald. Ik stelde alleen maar vragen, de inhoud hoef ik niet te weten. En daarna heeft zij ook alle informatie in haar drukke hoofd een plek gegeven. Dat gaf haar heel veel 'lucht' en rust.
"Dat is het dus, probleem opgelost" dacht Marieke en zij voelde zich al een stuk beter.
Marieke kan haar mening niet geven
Maar er is meer. Op haar werk en ook in de relatie lukt het haar niet om haar mening te geven. Als er iets gevraagd wordt, klapt zij dicht. Achteraf weet zij precies wat zij had willen zeggen maar dan is de gelegenheid alweer voorbij. Er wordt frustratie op frustratie gestapeld en dan "ontploft er regelmatig een bom".
Dat ene zinnetje, altijd in mijn hoofd
Ineens begint het Marieke te dagen; het zinnetje "houd je mond" zit altijd in haar hoofd. Het valt niet eens meer op, het hoort er gewoon bij. Iedere keer als zij haar mening kan/moet geven hoort zij onbewust dat zinnetje. En daardoor blokkeert zij, haar mening is niet belangrijk; zij moet haar mond houden.
Je 'begrijpt'het wel maar het blijft je dwarszitten
Marieke is hier mee aan de slag gegaan en heeft dat nare zinnetje, en alles wat daarbij hoort, geneutraliseerd. Het was een hele heftige sessie voor haar. Maar het is haar gelukt en dat geeft haar zo'n opluchting...…
De volgende keer gaan we nog met haar negatieve beleving van haar ouders aan de slag. Soms is er zoveel pijn, verdriet en onbegrip in een situatie dat mensen reageren op een manier waar zij later spijt van hebben. Dat was bij Marieke's ouders ook het geval. Hoe fijn is het dan als er dingen besproken en uitgelegd kunnen worden.
Maar dan nog kan een bepaald zinnetje, waarvan je nu wel 'begrijpt' dat het gezegd werd jouw toch nog heel dwars zitten.
Je krijgt het niet uit jouw hoofd en iedere keer als er iets gebeurd wat er mee te maken heeft of wat er misschien op lijkt, komt dat nare zinnetje of dat ene woord steeds weer naar boven.
Heb jij daar nou ook zo'n last van dat jij bepaalde beelden of woorden maar niet uit jouw hoofd kunt krijgen? Dan weet jij ook dat het heel vermoeiend en frustrerend is. Jij wilt het niet, en toch is het er. Wil jij dat ook veranderen? Ik kan het jou in korte tijd leren.
Wat gebeurd is, is gebeurd, dat kan je niet veranderen maar als jij de negatieve beleving van de nare situatie verandert raakt het jou niet meer en dan heb jij er geen last meer van.
Geen malende piekergedachten maar rust in jouw hoofd!
Wil je hier meer over weten of heb je andere vragen?
Stuur mij dan even een geheel vrijblijvend berichtje en ik neem contact met je op om te kijken wat ik voor je kan betekenen.
Reactie plaatsen
Reacties
Die moeder heeft waarschijnlijk geen idee gehad welke impact dat heeft gehad op haar dochter. Ook al zijn het kinderen ze kunnen met de meest fantastische ideeën komen.
Klopt helemaal Yolanda, zo zie je ook hoe belangrijk het is om de reacties van kinderen altijd serieus te nemen. Ik zie zo vaak tijdens coachen dat bepaalde opmerkingen uit de kindertijd een grote (negatieve) invloed hebben op het hele leven.