Je verloor je geduld en werd ook boos waardoor het allemaal nog erger werd. Je baalt ervan en voelt jezelf schuldig dat het elke ochtend zo gaat. Je wilt jouw kind zo graag gelukkig zien.

Waarom  zomaar boos?

Heeft hij ruzie op school, is hij voor iemand bang?
Vind hij het niet fijn in de klas?
Ligt de juf hem niet?

Je hebt het allemaal al tig keer gevraagd maar je krijgt geen antwoord. In jouw ogen wordt Jos boos om 'niks'. Maar blijkbaar is dat wat jij als 'niks' ervaart, voor Jos een heel groot ding. Maar hij kan het niet aangeven, het is geen onwil. Maar je weet ondertussen niet meer wat je er mee aan moet.

Het zou zo fijn zijn als Jos rust in zijn hoofd krijgt. Want als hij rust ervaart komen zijn emoties ook tot rust. En juist dan heb je kans dat duidelijk wordt wat hem dwars zit.

dit vindt mijn kind het allerergste     (denk je)

Als er kinderen bij mij komen met dit soort problemen pakken we vaak het knopendoosje erbij. Ze mogen voor vervelende gebeurtenissen maar ook voor dingen waar ze bang voor zijn, een knoop uitzoeken. Vaak pakken ze eerst een aantal grote zwarte knopen. Die horen bij de naarste dingen.

Ze hoeven niet te vertellen waar het overgaat, maar kinderen zeggen het vaak wel. En het gebeurd heel vaak dat ouders later vertellen dat zij bij die grootste zwarte knoop een hele andere situatie hadden verwacht.
En dat bij een gebeurtenis waarbij zijzelf een heel klein knoopje zouden leggen voor hun kind, hun kind zelf juist een grote knoop legt.

Jouw kind beleeft het soms totaal anders 

Zo zie je dat bij dezelfde situatie, ouders soms een totaal andere beleving hebben dan hun kind zelf. En dat heeft alles te maken met de manier waarop de informatie in het hoofd wordt opgeslagen. Als jouw kind het als heel naar ervaren heeft, staat het ook heel groot en negatief opgeslagen in zijn lange termijn geheugen. Terwijl je er misschien amper bij stil hebt gestaan…..

En dat is ook de rede dat jouw kind ook heel snel getriggerd kan worden, door iets wat met die, voor hem, vervelende situatie, of door iets wat daar op lijkt, te maken heeft, terwijl  je daar eigenlijk niet eens aan denkt.
En dan wordt jouw kind boos 'om niks'.

Als we helder hebben van welke situaties jouw kind last heeft kunnen we aan de slag. Jouw kind kan zelf, zijn BELEVING van die nare gebeurtenis veranderen. Het plaatje, het geluid wat erbij hoorde, het nare gevoel en de vervelende gedachtes, hij haalt het negatieve eruit en slaat het daarna neutraal op. Dit doet jouw kind helemaal zelf met behulp van de vragen die ik hem stel.

En als het neutraal is opgeslagen wordt jouw kind niet meer getriggerd door deze gebeurtenis én ook niet door heel veel andere dingen die daarop lijken.

boos?  Gelukkig niet meer, het kan anders

En dan zie je soms hele mooie dingen gebeuren. Kinderen die gaan spelen met kinderen waar ze eerst een beetje bang voor waren. Of dat jouw kind geen moeite meer heeft met een juf die soms iets deed of vertelde waardoor jouw kind getriggerd werd en van slag raakte.

De juf en de andere kinderen zijn niet veranderd. De situatie blijft soms dezelfde. Maar doordat jouw kind zijn beleving  veranderd heeft, heeft hij er geen last meer van.

Geen buikpijn meer!

rust voor jou kind